Droga z Ogrojca do Annasza opisuje ewangelista Jan tymi słowy: "I przyprowadzili go najpierw do Annasza".
1. Pochód ten był dla Zbawiciela przede wszystkim bardzo bolesny. Wskutek wielkiej utraty krwi w Ogrojcu, był Chrystus bardzo wyczerpany. Pęta, jakimi dla ostrożności w najrozmaitsze sposoby skrępowano całe Jego ciało, utrudniało mu bardzo chodzenie. Upojona powodzeniem zgraja biła Go po drodze, popychała, szarpała, poniewierała w przeróżny sposób. A na cóż to nie umie się zdobyć taka brutalna, rozwydrzona tłuszcza?
Utrzymują niektórzy pisarze, że podczas tej drogi mścił się motłoch na Jezusie za powalenie ich przy pojmaniu na ziemię, że wrzucono Zbawiciela nawet do potoku Cedron, że pachołcy wlekli Go potem jak dziką, upolowaną zwierzynę.
(Śladami Męki Pana, Dalsze zdarzenia po pojmaniu, s. 78-79)
Błagam Cię, najsłodszy Panie, Jezu Chryste, niechaj Męka Twoja będzie mi mocą, która usilnia, wspomaga i broni, Rany Twoje niech mi będą napojem i pokarmem, którymi niech się posilam, napawam i rozkoszuję. Pokropienie Krwią Twoją niechaj zmyje wszystkie grzechy moje. Niech mi będzie śmierć Twoja życiem bez końca, krzyż Twój chwałą wieczną. To wszystko niechaj będzie pokrzepieniem, rozradowaniem, uzdrowieniem i słodyczą serca mego. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
poniedziałek, 3 października 2016
niedziela, 2 października 2016
Dalsze zdarzenia po pojmaniu
Ewangeliści: Mateusz, Marek i Łukasz po opisie pojmania Zbawiciela, przedstawiają zaprowadzenie Go do Kajfasza. Mateusz i Marek podają potem właściwe przesłuchanie przed Kajfaszem i arcykapłanami, które skończyło się skazaniem Chrystusa. Wszyscy trzej ewangeliści przedstawiają następnie trzykrotne zaparcie się Piotra, które miało miejsce na dziedzińcu, przed pałacem Kajfasza. Nic jednak nie wspominają o bytności Jezusa u Annasza, ani o przesłuchaniu wobec Annasza, gdzie Jezusa pytano o uczniów i o naukę, ani wreszcie o policzku, jaki otrzymał podczas tego przesłuchania.
Wszystko to uzupełnia Jan. Wiemy o tym dobrze, że ewangeliści nie mieli ani polecenia, ani zamiaru opisać wszystkie wydarzenia. Dlatego św. Jan przy pisaniu swej ewangelii, postawił sobie za zadanie uzupełnienie ewangelii, przez dodanie pewnych ważniejszych zdarzeń z życia Chrystusa, pominiętych przez pierwszych trzech ewangelistów, tak zwanych synoptyków.
Jedynie więc od św. Jana dowiadujemy się o przesłuchaniu Chrystusa przed Annaszem i o tym, że pierwsze zaparcie się Piotra miało miejsce podczas tego przesłuchania (Mt. 26,57; Mk. 14,53; Łk. 22,54; Jan 18,14 i 19-24).
Rozważmy zatem drogę z Ogrojca do Annasza oraz przedwstępne przesłuchanie Chrystusa przed Annaszem.
(Śladami Męki Pana, Dalsze zdarzenia po pojmaniu, s. 75-77)
Wszystko to uzupełnia Jan. Wiemy o tym dobrze, że ewangeliści nie mieli ani polecenia, ani zamiaru opisać wszystkie wydarzenia. Dlatego św. Jan przy pisaniu swej ewangelii, postawił sobie za zadanie uzupełnienie ewangelii, przez dodanie pewnych ważniejszych zdarzeń z życia Chrystusa, pominiętych przez pierwszych trzech ewangelistów, tak zwanych synoptyków.
Jedynie więc od św. Jana dowiadujemy się o przesłuchaniu Chrystusa przed Annaszem i o tym, że pierwsze zaparcie się Piotra miało miejsce podczas tego przesłuchania (Mt. 26,57; Mk. 14,53; Łk. 22,54; Jan 18,14 i 19-24).
Rozważmy zatem drogę z Ogrojca do Annasza oraz przedwstępne przesłuchanie Chrystusa przed Annaszem.
(Śladami Męki Pana, Dalsze zdarzenia po pojmaniu, s. 75-77)
Subskrybuj:
Posty (Atom)